مقام «بدریون» در روایاتِ ناظر به برخی آیات و نیز سخنان صحابه، جایگاه مهم و ویژه‌ای یافت به طوری که برخی که در بدر حاضر نشده بودند آرزو میکردند در جنگ بدر شرکت میکردند تا همانند آنان ثواب و اجر داشتند. در باور اهل سنت، بدریون از دیگر صحابه جایگاه برتری دارند و گناهان گذشته و آینده بدریان بخشوده شده و خداوند هیچ یک از اصحاب بدر را عذاب نخواهد کرد و بهشت بر آنها واجب شده است.
البته اشکال‌هایی بر این مطالب وارد است و به نظر می‌رسد برخی خواسته‌اند با بهره‌گیری از مسئله مقام بدریان، مخالفت برخی صحابه پیامبر را در برابر امام علی (علیه السلام) در دوران خلافتش را توجیه کنند.
اصحاب بدر از نظر اقتصادی و اجتماعی نیز جایگاهی ممتاز داشتند؛ خلیفه دوم در دیوان مالی برای آنان امتیاز خاصی قائل شد و سهم هر یک از آنان را ۵۰۰۰ درهم در سال قرار داد. از نظر موقعیت اجتماعی هم حضور نیروهای بدری در هر سپاه و گروه و حزبی امتیاز ویژه برای تأیید آن گروه و حزب به شمار می‌رفت. با توجه به این جایگاه ویژه اصحاب بدر نزد مسلمانان، کتاب‌های فراوانی در این باره نوشته شده است
تفسیر مجاهد، ج ۱، ص ۱۳۷؛
جامع البیان، مج ۳، ج ۴، ص ۱۴۵ ـ ۱۴۶.
جامع البیان، مج ۶، ج ۱۰، ص ۶۱.
تفسیر عبدالرزاق، ج ۳، ص ۲۸۷؛
صحیح البخاری، ج ۴، ص ۱۹؛
مسند احمد، ج ۱، ص ۸۰.
جوامع الجامع، ج ۲، ص ۱۸.
تاریخ المدینه، ج ۳، ص ۱۰۵۱؛
الطبقات، ج ۱، ص ۱۲؛ ج ۳، ص ۲۹۶.