يكي ديگر از اتّفاقات در ماه مبارك رمضان به وقوع پيوست، وفات حضرت ابوطالب علیه السلام است.
در هفتم ماه مبارک رمضان سال دهم بعثت، ابوطالب علیه السلام يگانه حامي و كفيل پيامبر صلی الله علیه وآله وفات نمود.
همان بزرگ‌مرد ارجمندي كه از اجتماع و همدستي قريش و نقشه‌ها و تهديدات و قطع روابط و آزار و اذيّت ايشان بيم نداشت و تا زنده بود، با خلوص نيّت، از پيامبر اسلام حمايت كرد و به او گفت:
اِذْهَبْ يَابْنَ اَخي، فَقُلْ ما أَحْبَبْتَ فَوَاللهِ لا اُسَلِّمُكَ لِشَیءٍ اَبَداً
.
ای پسر برادرم! برو و هرچه دوست داري بگو؛ به خدا سوگند تو را در هيچ پيشامدي تنها نمي‌گذارم.
آیت الله صافی گلپایگانی, رمضان در تاریخ
