حمله عمومی با به هلاکت رسیدن مبارزان قریش، آغاز شد. پیامبر (ص) به رزمندگان دستور داد تا وقتی دشمن، آنان را محاصره نکرده، دست به شمشیر نبرند و فقط با تیراندازی، جلوی پیشروی دشمن را بگیرند. رسول خدا (ص) مقابل لشکر مسلمانان آمد و با چوب دستی، صفوف سربازان را منظم کرد. سپس دستور حمله عمومی را صادر فرمود و جنگ میان صفوف مسلمانان و مشرکان شروع شد شعار مسلمانان در این جنگ “یا منصور امت” و “اَحَدٌ اَحَد” بود . زمانی نگذشت که آثار شکست در لشکر دشمن ظاهر شد و پا به فرار گذاشتند. پیامبر گرامی اسلام (ص) نیز در جنگ، شرکت فعالی داشت؛ به گونهای که از حضرت علی (ع) نقل شده است: “در روز بدر، آن گاه که کارزار بر ما سخت میشد، ما به رسول خدا (ص) پناه میآوردیم و آن حضرت، خود در کارزار، شرکت داشت و کسی نزدیکتر از او به مشرکان نبود”
المغازی، ج ۱، ص ۷۲؛
الطبقات، ج ۲، ص ۱۰؛
السیرهالنبویه، ج ۲، ص ۲۸۷.
مسند احمد، ج ۱، ص ۸۶، ۱۲۶؛
مسند ابی یعلی، ج ۱، ص ۳۲۹؛
ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۷؛
ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۴، ص۱۴؛
ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۱، ص۳۲۴